استان خوزستان، در جنوب غربي ايران و شمال خليج فارس، بين 30 تا 33 درجه عرض شمالي و 47 تا 50 درجه طول شرقي از نصف‌النهار گرينويچ قرار گرفته است. اين استان از غرب با كشور عراق، از شمال با استان لرستان و ايلام، از شرق با استان‌هاي چهارمحال بختياري و كهگيلويه و بويراحمد و از جنوب با استان بوشهر و خليج فارس همسايه است. مركز اين استان، شهرستان اهواز است اين استان داراي 23 شهرستان، 51 بخش، 127 دهستان و 54 شهر مي‌باشد. وجود مراكز علمي و فرهنگي همچون دانشگاه جندي شاپور در اين استان دال بر اهميت و رونق اين خطه ارزشمند مي‌باشد كه استادان بزرگ دانش پزشكي را از يونان، مصر، هند و روم گرد هم آورده بوده است. پزشكان برجسته و نام‌آوري كه به مداواي بيماران و تدريس دانشجويان رشته پزشكي در اين دانشگاه مشغول بوده‌اند. اين دانشگاه طب كه به دستور شاپور اول (241- 271 م) بنيان نهاده شده توسط شاپور دوم (ذوالاكتاف) مرمت و بازسازي گشت و در زمان انوشيروان تكميل و توسعه يافت. علما، دانشمندان و شاعران بزرگي همچون: ابونواس حسن بن هاني خوزستاني، كه از اركان شعر عرب است، عبداله بن ميمون اهوازي، نوبخت اهوازي منجم و فرزندانش، جورجيس پسر بختشوع گنديشاپوري و شاعران عرب زبان شيعي، مانند «ابن سكيت» و «دعيل خزائي» كه با اشعار خود ولايت و امامت را پاس داشته‌اند و زبان به مقاومت گشوده‌اند از همين منطقه برخاسته و در اين ديار زندگي مي‌كرده‌اند. تناسب آب و هوائي با زندگي كوچ‌نشيني موجب شده كه در اين استان، بخشي از جمعيت به دامداري پرداخته و به ييلاق و قشلاق بپردازند. بخش شمالي و شمال شرقي خوزستان شامل مناطق شوش، مسجد سليمان، دزفول، شوشتر، ايذه تا محدوده باغ ملك و جانكي در شمال رامهرمز محل زندگي ييلاقي ايلات بختياري و بخشي از ايلات لرستان و ايلام مي‌باشد. خوزستان به دليل دارا بودن ويژگي‌هاي آب و هوائي، از ديرباز تاكنون، مسكن ايل‌ها و طايفه‌هاي گوناگون بوده است. اقوام كوچ‌نشين اين منطقه به سه دسته عمده لر- ترك و عرب تقسيم مي‌شوند.خوزستان يا «شكرستان» از ديرباز مهد تمدن و فرهنگ بوده و قابليت هاي سرشاري در اين زمينه داشته كه تاريخ، گواه صادقي بر اين مدعاست. استان خوزستان از تيره‌هاي گوناگون انساني را در بر مي‌گيرد. همچنين با اينكه بيشينه مردم اين استان مذهب شيعه دارند، از ديرباز پيروان ديگر آيين‌ها نيز در اين استان زيسته‌اند و مي‌زيند. در شهر اهواز گروه ا ندكي طائبين (در خوزستان به آنه صُبّي مي‌گويند) در كرانه رود كارونه ساكنند و بيشتر به كار زرگري مشغولند.همچنين پيراون آيين‌هاي كهنه زرتشتي و نيز كداني در اين استان و به ويژه شهر اهواز زندگي مي‌كنند كه پس از انقلاب 57 از شمرشان كاسته شده‌اند. در شهر آبادان شماري از ارمنيان مي‌زيند. اين گروه تا پيش از انقلاب جمعيت بيشتري داشتند ولي امروزه تنها چند خانوار از اينان در شهرهاي آبادان و  اهواز مي‌زيند.همچنين گروهي از پيروان آيين بهايي در اين استان زندگي مي‌كنند. پيروان ديگر آيين‌ها و مردمان ديگري نيز در اينجا مي‌زيسته‌اند كه امروزه به جا نمانده‌اند. تا پيش از انقلاب شماري از پيروان آيين هاي هندو و سيك و... نيز در بازمانده معبدهايشان در شهرهايي چون آبادان به جا مانده است.تنوع قوميتها، وسعت استان، محروميتهاي تاريخي كه عوارض ناشي از 8 سال جنگ نيز بر آن افزوده شده، همجواري با كشور عراق و مسايلي از اين قبيل كه هر كدام به تنهايي مي‌ توانند مشكلات فراوان ايجاد نمايد، خدمت رساني و مخصوصاً خدمت بهداشتي درمان را با چالشهاي فراوان روبرو كرده است. لذا این استان در زمینه درمانی نیازمند توجهی ویژه است و در این راستا با استفاده از سرمایه گذاری و مشارکت بخش خصوصی ( داخلی و خارجی) و اصلاح ساختاری و مدیریتی نظام خدمات تشخیصی - درمانی می تواند چاره ساز باشد. لذا بیمارستان علامه کرمی (ره) اهواز مفتخر است که با داشتن پرسنل دلسوز و زحمت کش و کادر مجرب  خدمات متنوع تشخیصی ودرمانی خود را به مددجویان تحت حمایت و عموم مردم استان و استانهای همجوار ارائه می نماید .